TET Zuid Frankrijk 2025

[GezwindeSpoed]

Ik heb een collega/vriend wonen bij Toulouse in de buurt. Hij heeft me al vaak gezegd dat ik welkom ben om een paar nachtjes te logeren. Nou ben ik eens wat plannen aan het maken geweest. Ik heb al aardig wat van de TET in de Noordelijke helft van Frankrijk gereden, maar nog niks in het Zuidelijke deel. Dus het volgende plan is tot mij gekomen: vertrek rond hemelvaart in 1 dag over de weg naar Nevers, daar de TET oppikken en in 2-3 dagen naar omgeving Toulouse. Twee-drie dagen daar met bezoek aan Andorra/Pyreneen en dan de iets Oostelijker TET track weer naar het Noorden. De laatste dag zal dan weer over het asfalt naar huis zijn na ongeveer 10 dagen onderweg te zijn geweest.

Zoals altijd bij mij zijn de afstanden redelijk ambitieus, maar het scheelt dat ik makkelijk vroeg op sta, geen behoefte heb aan lange pauzes en wildkamperen veel tijd en geld scheelt en erg leuk is.

Dit plan heb ik in januari gemaakt en ondertussen had Steven (StevenD van hier) al laten weten graag mee te willen.

[GezwindeSpoed]

Dag -1: Nijmegen - Aalsmeer (120km)

Vanavond rij ik met m’n bepakte motor van Nijmegen naar Amsterdam, waar we de motoren in de bus van Steven zetten om woensdag naar Nevers te rijden. Het is regenachtig weer, maar heb regenjas en broek aan dus kan niks me overkomen. De regenjas was nieuw nadat vorig jaar de rits van m’n oude was gesneuveld in Polen.
Ik rij Nijmegen uit de A73 op, deze blijkt afgesloten voor werkzaamheden en ik wordt teruggestuurd de andere kant op. Dan zie ik een middenberm van mooi gemaaid gras, kijk om me heen maar niemand te bekennen. De eerste meters off-road worden zo gemaakt en weldra ga ik toch weer de goede kant op richting Amsterdam.
De regen komt met bakken omlaag en na een kwartiertje begin ik langzaamaan nat te worden. M’n nieuwe regenjas blijkt niet waterdicht en ook m’n oude regenbroek lekt aan alle kanten. Ik krijg een deja vu van vorig jaar in Polen, toen we ook meerdere keren tot op de onderbroek nat zijn geregend. Voor de rest is het een rustige rit en na anderhalf uur kom ik nat en koud aan bij Steven. We laden de motoren in de bus en ik hang m’n natte zooi op in z’n werkplaats. Na een paar bakken hete thee, is mijn lichaamstemperatuur weer op pijl en duik ik onder de wol. Door de vele thee, moet ik wel 3x m’n bed uit 's nachts, maar voor de rest slaap ik prima.

Dag 0: Aalsmeer - Nevers (740km)

Na ontbijt stappen we in de bus om Zuidwaarts te gaan naar Nevers. Eigenlijk is het plan nog iets verder te rijden naar een klein dorpje wat verderop waar de track echt doorheen gaat. Antwerpen is flink druk en we worden via de havens aan de Westkant omgeleid. De eerste vertraging hebben we te pakken. Het volgende obstakel is Parijs. Man om man, wat een puinhoop, Google stuurt ons over kleine weggetjes en op een gegeven idee krijgen we echt het gevoel dat op de snelweg blijven sneller was geweest, in ieder geval voor onze gemoedstoestand. Aangezien de bus op >3.5 ton kenteken staat en Steven met z’n vrachtwagenrijbewijs zich aan de rust en rijtijden wet moet houden weten we niet of we ons einddoel gaan halen. 50km voor Nevers gaan we wat eten, dan hebben we dat in ieder geval gehad. We halen Nevers en vinden de parkeerplaats voor de bus die ik via streetview had gevonden. Het is een mooi plekje vlak bij een camperplaats, brug over de rivier en camping in de buurt. Er staan geen verbodsborden dus het lijkt een goede plek om de bus 10 dagen te stallen. We laden de motor uit en hangen de bagage er op. Ik blaas m’n luchtbed op en installeer mij tussen Stevens bus en een oude Frans brandweerbus. Steven gaat snel z’n slaapzak in op z’n opklapbed in de bus. Ik loop nog een rondje over de rivierdijk en kruip daarna m’n mummy slaapzak in. Het is een beetje onrustige nacht, wat hangjeugd loop ‘s nachts langs en op een gegeven moment word ik wakker van een zaklamp op m’n gezicht. Ik schiet overeind en hoor "bonsoir" en ze lopen door.




Dag 1: Nevers - Mestes (372km)

Rond 6u komt de zon op en ga ik rustig aan klaarmaken om te gaan motorrijden. We hebben gisteren geen boodschappen meer gedaan dus ik ontbijt met coucous met rozijn en een sterke bak oploskoffie. Ik kom erachter dat ik m’n crossbril in Amsterdam heb laten liggen, gelukkig heeft Steven een goed aansluitende zonnebril die ik vandaag (Hemelvaartsdag) kan gebruiken totdat we een motorzaak tegenkomen voor een nieuwe bril. Iets voor 8 rijden we weg richting de track die 30km verder loopt. We komen langs Magny Cours wat een oud F1-circuit is. Het is heerlijk weer, nog een beetje fris, maar strak blauwe lucht en een mooie zon. We rijden door landbouwgebieden met glooiende hellingen met af en toe een blubber bos om het spannend te maken. We kruisen veel kleine riviertjes, soms met brug, maar meestal zonder. De bosjes zijn soms behoorlijk donker, wat het rijden met een zonnebril wel een uitdaging maak. Tussen de onverharde stukjes zit er mooi bochtig afvalt, dit is geen straf om te rijden.
Na 50km is mijn achterband leeg. Ik zoek een verkeersbord om de motor tegenop te zetten, maar de paal staat zo los dat ie bijna met motor en al omvalt. Gelukkig heeft Steven z’n mobiele uitschuif stokje mee die een stevige steun voor de dikke LC8 kan vormen. De band is er snel af en het blijkt een oude plakker te zijn die niet meer helemaal dicht is. Doordat ik nog een stukje moest rijden om de paal te vinden is ook het ventiel eraf gescheurd, niet meer te repareren dus. Snel stoppen we er een reserve biba in. Tijdens het oppompen met mijn goedkope Chinese pompje vraag ik me hardop af of ik de motor niet zou starten om te voorkomen dat de accu straks leeg is. Had ik maar naar m’n gevoel geluisterd. Na het monteren van het wiel en vastzetten van de roltas wil ik starten maar is de accu zo leeg als wat. Gelukkig had ik m’n zelfgemaakte startkabel van luidsprekerkabel mee en krijgen we de motor snel aan de praat mbv Stevens accu.
Door regen zijn soms behoorlijke geulen in de paden gevormd. In een zon geul, vlak na een bocht gaat Steven onderuit. Hij bezeert hierbij z’n duim. Ik kan nog net de greppel in duiken om hem te ontwijken en hoef niet over zijn hagelnieuwe Beta 390 te rijden. In een paar andere geulen vinden mijn voeten op een gegeven moment geen ondergrond en ik val met motor en al om. Gelukkig zijn alle tassen en lichaam nog heel en ik kan snel weer verder.
Op sommige paden staat het gras zo hoog dat harder dan stapvoets niet mogelijk is. Ik zie dan de temperatuur van m’n heethoofd 2-cilinder oplopen naar 6 streepjes van de 7. Op een gegeven moment komen we op een pad achter een groep ruiters. We zetten de motoren af en wachten een paar minuten. Als we onze weg vervolgen, komen we ze alweer snel achterop. De ruiters schieten een weiland op en wij kunnen verder. Door al het stop en go wordt mijn motor zo warm dat de benzine gaat koken en de pomp damp probeert te verpompen. Na een verplichte rustpauze kunnen we verder. Om oververhitting te voorkomen slaan we wat paden over die lijken uit te monden in hoog gras of modder partij. Ondertussen begint het al later te worden en wordt het tijd voor boodschappen en kampeerplek zoeken. Juist op dat moment krijgt Steven z’n eerste lekke band. Ook dit blijkt een plakker die niet meer helemaal jofel is.
We doen boodschappen waaronder een fles azijn om de radiateur mee te spoelen. Het plan is dit te doen in de buurt van een water zodat we daarna het koelsysteem met genoeg water kunnen spoelen en uiteindelijk vullen. Op de kaart vindt Steven een mooi plekje. We rijden hiernaartoe met volle tanks en tassen. In werkelijkheid blijkt het ook een mooi stuk gras te zijn tussen een rivier en nevengeul in waarmee vroeger elektriciteit werd opgewekt. Na een paar biertjes en eten (pasta met groente) ga ik aan de slag. Tap het koelwater af, vul met azijn en laat de motor lekker warm worden. Naar een aantal maal spoelen, vullen we het koelsysteem met rivierwater. Klaar voor morgen. Rond zonsondergang kruipen we de slaapzak in.





https://youtu.be/86UvG8ezass

[GezwindeSpoed]

Dag 2: Mestes - Le Saint Etienne (186km)

Rond 6u wordt ik wakker, alles is nat van de condens. Als ik uit m’n slaapzak stap, krijg ik het meteen koud. Toch neem ik een duik in de nevengeul om de dag fris te beginnen. Daarna wat oefeningen om het lichaam warm te krijgen. Tegen de tijd dat ik het water aan de kook heb voor de koffie, wordt Steven wakker. Met een goed stuk kaas op Frans brood beginnen we de dag. Rond 8u vertrekken we met eerst een steile afdaling naar de brug en dan gelijk omhoog over keien. Lichaam en motor zijn in rap tempo op temperatuur. Dit zal de dag van de haarspeldbochten worden, in alle soorten en maten op diverse ondergronden. Omdat m’n motor toch nog steeds een hoge temperatuur bereikt, spuiten we zoveel mogelijk blubber van de radiateur bij een autowasserette. Na afloop lijkt de temperatuur lager te blijven.
Het hoogteverschil in de route neemt toe en er zijn hele mooie rivierdoorwadingen. Blubber bosjes worden afgewisseld door donker droge bossen. Tussendoor krijgen we ontzettend mooie stuurweggetjes voor onze kiezen. Op een lange, stenige klim komen we een groepje wandelaars tegen. M’n motor begint vlak voor de top slecht te lopen en ik kan nog net de top bereiken voordat de stoom om m’n oren vliegt. Al snel is duidelijk dat de fans niet meer draaien. We verdenken de thermoschakelaar, maar helaas zit deze bij een 950SE achter de tank. Dus weer de tank eraf en de schakelaar overbruggen met een metalen lipje van de broodzak. Fans draaien weer als vanouds. voordat we de tank weer monteren wil ik toch nog even naar het waterpeil kijken. De radiateur blijkt helemaal leeg. Bij vullen loopt het zo aan de rechter onderkant eruit. Hier blijkt een mooi gleufje geschuurd te zijn door de dwarsstang van de benzinetank. Bij nadere inspectie blijkt de radiateur iets naar voren gekanteld (onderste montage lip is afgebroken) en daardoor is deze gaan schuren. Met kneedmetaal repareren we het lek, maar uitharden duurt veel langer dan verwacht en geeft ons niet veel vertrouwen. Toch vullen we de boel met ons water uit de camelbaks. We zien nog wat druppelen en ook aan de voorkant van de radiateur zit een klein lekje. Om dit te repareren hebben we toch dunnere 2-componenten epoxy nodig dus daarna op zoek in een grotere stad. In de grotere stad maken we het plan om boodschappen te gaan doen, wild kampeerplekje te zoeken aan het water (want water nodig voor het vullen van koelsysteem) en automaterialenzaak zoeken voor epoxy.
Ik doe wat boodschappen, Steven zoekt een mooi plekje op z’n gps en als ik weer bij m’n motor kom is de tank zo opgewarmd en boller geworden dat de insert die de dwarsstang vasthoudt uit het plastic van de tank wordt getrokken. Deze schiet met geweld los daarbij neemt een hij een deel van de reparatie epoxy mee. Gelukkig loopt het water er niet uit en lijkt het systeem dicht.
Onderweg naar de automaterialenzaak zie ik een motorcross zaak. Ik vind hier een mooie fluorgele crossbril en koop gelijk een nieuwe reserve biba. Bij de automaterialenzaak vind ik de gezochte epoxy in de dubbele spuit.
Zo veel mogelijk over de weg rijden we naar ons geplande kampeerplekje omdat ik de radiateur toch niet helemaal vertrouw. Het laatste stukje gaat weer over de track en we vinden rond 16u een mooie stek in een weiland naast een kleine riviertje. Het bier gaat de rivier in en ik begin meteen met het loshalen van de tank en radiateur. De eerste reparatie is keihard en houdt het wel de rest van m’n leven. Met de nieuwe epoxy maak ik ook het kleine lekken dicht en verbind wat kleine schuurplekken aan de voorkant van de radiateur. Na het monteren van de radiateur en tank laat ik de boel met rust om te drogen.
We bereiden een maaltijd van rijst en groente en spoelen deze weg met biertjes in toenemend alcohol percentage. Het is een heerlijk rustig plekje, een persoon komt z’n hond uitlaten en ziet onze blikjes bier in de rivier liggen. Als de zon onder gaat is dat voor ons het teken om onder de wol te gaan.





https://youtu.be/EdVMacFwd4c

[Muug]

Wat zou je toch beginnen met een gewone motorfiets die niet steeds zo oververhit?!

Mooi leesvoer.

[GezwindeSpoed]

Dan wordt het verslag zo saai

[GezwindeSpoed]

Dag 3: Le Saint Etienne - Avignonet-Lauragais (356km)

Bij zonsopgang kruip ik uit m’n slaapzak en na mezelf in de rivier te hebben gewassen ga ik het koelsysteem vullen. Alles lijkt lekdicht en met veel knijpen in de slangen krijg ik alle lucht eruit. Na ons ontbijt start ik de motor en check op lekkage en of de fans uiteindelijk aanslaan. De epoxy is niet zo hard als ik gewenst had, maar alles blijkt goed. Rond 8u vertrekken we en starten een nieuwe rijdag.
We krijgen mooie steile afdalingen voor onze kiezen en het terrein wordt meer open met af en toe een wijngaard. We komen in een meer toeristisch gebied met typische tourist traps zoals souvenir shops en duurdere terrassen. In Rocamadour kopen we een ijsje en betalen voor een fles water die we uit een andere winkel hadden meegenomen.
Een enthousiaste hond probeert ons bij te houden, maar concludeert uiteindelijk dat hij harder kan blaffen dan rennen. We komen ook nog door het plaatsje Bouzies, toch leuk voor ons petrol heads.
Als ik na een stenen pad het asfalt opdraai, voel ik dat ik opnieuw een lekke band heb. Aan de kant van een drukke weg vind ik een geschikte plek waar ik mijn nieuw gekochte biba plaats. Het lek zit ter hoogte van de bandenklem, waarschijnlijk veroorzaakt door het raken van een steen.
De laatste 80km wijken we van de track af richting een vriend en oud collega die 50 km ten zuiden van Toulouse woont. Hier worden we hartelijk ontvangen en kunnen gelijk genieten van Franse delicatesse in vaste en vloeibare vorm.







https://youtu.be/92kxNepz4ec

[GezwindeSpoed]

Dag 4: Avignonet-Lauragais (0km)

Vandaag hebben we een soort van rustdag. Het idee was dat ik zou gaan bergwandelen met m’n vriend, maar het weer in de Pyreneeën was slecht en om nou tussen de wolken te lopen en te slapen op hoogte in de regen, dat zagen we niet echt zitten. Dus vandaag tijd voor motor checken en bezoek aan meer. Ik check mijn vloeistofniveau en repareer opnieuw de insert van de tussenstang in de tank. Het ventilatie ventieltje laat ik nu open zodat er geen druk meer op de tank komt en zo de tank niet bol gaat staan door de warmte. Hopelijk blijft de insert zo beter zitten. Steven plakt 2 banden.
De rest van de dag genieten verder van Franse wijnen en diverse soorten schimmel in kaasvorm.

[GezwindeSpoed]

Dag 5: Avignonet-Lauragais - Le Fraisse (349km)

Omdat ik geen bergwandeling ga maken hebben we een extra rij-dag. Na het ontbijt gaan we net voor negen uur op pad. De eerste 50km over asfalt richting de track waar we beginnen aan misschien wel de mooiste dag. Vandaag gaan we de echte bergen in, ongelooflijk waar je in Frankrijk nog mag rijden. Ongelofelijk veel haarspeldbochten verbinden de mooie stukjes van de route. We gaan door diverse wijngebieden maar ook naaldbossen. Vele prachtige vergezichten wisselen af met de stilstaande liften van skigebieden. Paden van soms meer dan 20km laten ons genieten van het goede dat Frankrijk ons te bieden heeft. Vanaf 11u begint het te regenen en dit duurt tot ergens in de middag, gelukkig zijn de laatste uren droog en is onze kleding opgedroogd voor we gaan kamperen. Omdat we op een gegeven moment toch wel koud zijn gaan we uitgebreid lunchen. Het voorgerecht is buffetstijl en maakt ons al erg blij, het hoofdgerecht doet er nog een schepje bovenop. Een groepje Duitse fietsers vol met elektronica komt ook eten. Na goed kijken zien we dat ze zelfs communicatie middelen hebben om tijdens het fietsen met elkaar te kunnen praten. Tot zover lekker je hoofd leeg fietsen. We gaan weer met een volle buik op pad.
Op een gegeven moment ligt er een boom over de weg, mijn windschermpje kan er net niet onderdoor en met z’n 2-en lukt het om de motor schuin genoeg te houden om er onderdoor te komen. Het leek een beetje op buurman en buurman want echt handig waren we niet bezig, A-je-to.
Na 250km komt het einde van Stevens brandstofvoorraad in zicht. We willen niet te veel omrijden van de track af en gokken op een benzinestation 16km verderop aan de track. Maar op 10km na gaan we dit niet halen. Op een kruising komt hij tot stilstand. We vinden al snel een flesje in de berm en vullen deze met benzine uit de 30L tank van m’n 950. Bij het tankstation zit ook een supermarkt. Dus gelijk boodschappen gedaan want het begint al later te worden. We volgen hierna de track totdat we een mooi plekje vinden om te kamperen. Er is geen noodzaak voor water dus de keuze is wat makkelijker. Op een hoogvlakte zien we rond 19u wat struiken en bomen die de wind wat breken. Dit wordt ons plekje voor vanavond. We warmen de curry op die we mee hadden gekregen van de avond ervoor. En drinken wat biertjes om de mooie dag te vieren. Met fluitende vogels in de omgeving vallen we in slaap onder een kraakheldere hemel.







https://youtu.be/0gQ4rTbrATo?si=vsty_YRjckVgRrdz

Dag 6: Le Fraisse - Coucouron (281km)

Om 5u word ik wakker van fluitende vogels, er zijn ergere dingen. Tijdens het ontbijt begint de hond in het dorp 5km verderop onophoudelijk te blaffen, ik denk dat hij ons heeft geroken.
We vervolgen iets voor 8u onze weg over de middelhoge bergen van Zuid-Frankrijk. Wat een mooi gebied is dit. Vandaag ook weer onophoudelijke bergpaden, sommige hebben ingebouwde speedbumps wat erg leuk is om over te springen. We komen door een flink blubberig en drassig stuk. ik loop een stukje vooruit om te kijken of het te doen is. Al snel vind ik een lusje buitenom die minder drassig is.
Op een gegeven moment mis ik een afslag. Steven had een Route Barrée bord gezien dus we besluiten op een andere manier bij het hoger gelegen pad te komen. Op mijn GPS zie ik een stippellijntje en loop een deel van het pad. Na een flinke opstap met schuine stenen volgen nog wat krappe haarspeldbochten. We besluiten dat dit meer geschikt is voor Billy Bolt op z’n 300cc 2-takt dan onze beladen motoren. We vervolgen het pad waarvan we denken dat dit weleens goed uit kan komen, helaas loopt dit dood. Dan rijden we terug naar het Route Barrée bord en proberen via een mtb-er te achterhalen wat er precies op het bord staat. Er staat een verbodsbord voor auto's en campers, maar niet motoren. Dus uiteindelijk besluiten we het er toch maar op te wagen. Het is een mooi pad dat ons hoog in de bergen brengt. En al snel zien we de afsluiting vanaf de andere kant, dus vanaf dan mogen we er weer op rijden, denken we. Nog wel even verplichte pauze houden om mijn benzine wat te koelen, want die is aan het borrelen.
We komen tijdens de klim een aantal mtb-ers tegen die de afdaling aan het maken zijn. Boven op de klim is mijn motor weer heet en hebben we een verplichte lunchstop met brood en lekkere Franse kaas. Het uitzicht is hier fantastisch. Na veel haarspeldbochten komen we weer op een wat lager niveau. Het is al na 5-en en het is al een lange dag geweest. De route komt langs een dorpje met supermarkt en vlak naast het dorp ligt een meer. Dus nadat we boodschappen hebben gedaan zoeken we het meer op. Hier blijkt een perfecte plek te zijn voor niet veeleisende, wilde kamperende motorrijders. De bezwete kleding vliegt uit, we duiken het water in voor een verfrissende plons. Het meer is niet diep, maar wel lekker fris. De vissers aan de kant kijken een beetje gek. Dit is blijkbaar de ideale visplek voor 65+-ers met een camper. Na weer niks gevangen te hebben zien we er een aantal richting hun vrouw lopen die in de camper 100m verderop, bij de camper afwerkplek, zit te wachten met gekookte piepers.
Wij maken een maaltijd van rijst, groente en veel knoflook. Het smaakt erg lekker, wat misschien ook wel komt door de rosé die we drinken uit een 3L pak. Het idee is dat we de rosé die over is meenemen want de wijn zit in een onbreekbare verpakking volgens Steven. We maken hierbij 2 fouten, de wijn gaat wel op en met een flinke sprong op de wijnzak klapt deze met een knal. Ik gebruik voor het eerst deze rit m’n tarp om onder te slapen, want er is regen voorspeld.





https://youtu.be/vVRUTJPUDdE?si=SbLUe1RMIMk9QzVk

[StevenD]

Dag 5 voorgerecht was ech al een godenmaal!

- Slakken
- Mossels
- Pirogi's
- Pathe's
- 2 soorten ham
- salades
- vis
- salami
en dan vergeet ik nog de helft

[GezwindeSpoed]

Krijg er al weer water van in m'n mond.

[GezwindeSpoed]

Dag 7: Coucouron - Chateau d’Essalois (166km)

In de nacht is er wat regen gevallen, maar rond half 7 is het droog en kunnen we de boel droog inpakken. Tijdens het ontbijt gaat het regenen en gaan we schuilen onder een van de vissers schuilhutjes. Rond half 9 stappen we op de motor en het is al flink aan het regenen. De track bevat wat meer enduro stukjes maar door de vele regen en de niet waterdichte regenkleding krijgen we het al snel erg koud. De temperatuur is ook in een paar dagen van 35 naar 15°C gezakt. De paadjes zijn door het weinige licht echt pikdonker.
We besluiten er maar een korte dag van te maken. We drinken koffie in een stadje waar de hoofdstraat in een rivier is veranderd. Uit onze laarzen kom water lopen en de vrouw des huizes komt wel 4x lang om de plassen die we maken, op te dweilen. Ik bied aan het zelf op te ruimen, maar ze blijft volhouden dat het niet erg is. De plaatselijke boeren verzamelen hier rond 11u om wijn en andere alcoholische dranken te drinken en verspreiden een goede mestgeur. De chef staat flink te koken en het ruikt erg lekker, maar het is nog te vroeg voor lunch. We besluiten bij de plaatselijke bakker een croissant te halen en dan weer te gaan rijden. We hebben een appartement gevonden 80km verderop naast een kasteel. Vlak voor we bij ons appartement zijn, rij ik verkeerd en zie een leuk restaurant. Hier eten we onze buik flink vol. Het restaurantje ligt aan een wandelroute en is goed gevuld met wandelaars die zich honger zijn en natgeregend zijn.
Rond 15u komen we nat en koud bij ons appartement aan, naast een gerestaureerd kasteel. We ontdoen ons van de natte zooi en hangen alles te drogen. s’Avonds klaart het op en doen we boodschappen, ik rij nog naar een andere hypermarche om te kijken of ze regenkleding hebben, een rol 120L vuilniszakken kan hier ook voor doorgaan. We vallen heerlijk in slaap, beide in ons eigen 2-persoonsbed met eigen badkamer.





https://youtu.be/raDyKQQPbmQ?si=AXdgV9C5pcZaY2rr

Dag 8: Chateau d’Essalois - Chavenon (312km)

Het beloofd een droge dag te worden. Iets over 8 verlaten we ons appartement, niet nadat Steven z’n contactsleutel uit z’n regenjas moest vissen die netjes achterop de motor was geknoopt. Er zijn nog veel wolken, maar het is droog. Via een mooi enduro paadje als warming-up gaan we richting het asfalt om de stad te doorkruisen. Aan de andere kant pikken we de track weer op. We drinken koffie in een klein dorp tegenover de plaatselijke school. Als de kids naar gymles lopen kijken ze hun ogen uit naar onze motoren en roepen 20x bonjour. De koffie is de lekkerste van deze vakantie en we gaan voor een 2e bakkie.
Weer onderweg probeert een kip als een kip-zonder-kop het voorwiel van Steven voor te blijven. Door hard te remmen voorkomt Steven dat we vanavond kip moeten roosteren boven ons houtvuur want we hadden vanavond bedacht wosten te gaan roosteren met verse groenten en geen taaie legkip. Ergens op de route moeten we een flinke helling op. Halverwege is door de vele motorrijders een flinke geul ontstaan, het is een flinke uitdaging om de vaart erin te houden en rijdend boven te komen. Iets verderop steigert een paard in de wei als wij langskomen. Snel remmen we op de steile helling en rijden zonder motor de helling af. Na dat moment voel ik mijn koppeling wat sponzig worden, dus we hebben weer wat te klussen onderweg.
We vinden in een kleine supermarkt wat Merguez worsten, sjalotten en tomaten. Dit gaat smullen worden. Ook nemen we wat zonnebloemolie mee voor in de koppeling. Op de parkeerplaats vullen we het reservoir en smeren we onze ketting met zonnebloemolie. We volgen de track verder. Al snel vinden we een mooi plekje direct aan de track met een rivier om het bier te koelen en genoeg dood hout in de omgeving voor een houtvuur.
Met een gehalveerd blikje gevuld met benzine uit mn tank, starten we het vuur, maar echt vlotten wil het niet. Ik bak alvast de eerste batch worstjes op m’n brander. Daarna is het vuur heet genoeg om de rest van de worsten, sjalotten en tomaten te roosteren. Het smaakt heerlijk en al snel ben ik het smerige gesuikerde biertje vergeten dat we als 2e in de reeks leeg dronken. Vandaag ook weer de tarp opgezet want ik vertrouw niet helemaal erop dat het droog blijft. Ik slaap redelijk op m’n toch wel schuine helling en beland niet ‘s nachts in de kleine rivier.





https://youtu.be/jGRnKPV2Vhs?si=QT9G1ffGclhm_RV8

Dag 9: Chavenon - Nevers - Nijmegen (846km)

Rond 6u word ik wakker en ga m’n spullen pakken. We proberen vandaag op tijd op de motor te zitten om nog zo veel mogelijk track te rijden richting Never, waar ik daarna de snelweg op schiet om naar huis te gaan. De ochtend is beloofd droog te blijven en het is ook heerlijk weer. Na ons standaard ontbijt van kaas met brood (crackers in dit geval wegens gebrek aan vers brood) gaan we rond half 8 op pad. Het is heerlijk rijden in de frisse ochtend en al gauw komen we op de track die ons naar het Noordoosten richting Nevers leidt. Deze track hebben we ook op dag 1 gereden in tegenovergestelde richting, maar ik herken er niks van. 10km voor dat we besluiten het laatste stuk over het asfalt naar Nevers te rijden, komen we nog in een lekker blubber bos terecht. Blijkbaar is er een flinke storm geweest want overal in de omgeving liggen grote takken op de grond. Door de blubber worden onze motoren behoorlijk smerig, lekker zo vlak voor het einde.
Dan het laatste stuk weer over de weg lang Magny Cours. Gelukkig staat Stevens bus er nog en lijkt alles in orde. We drinken nog een bak koffie in het Bike cafe aan de overkant van de brug. Dan stap ik rond 10u op de motor om de lange terugweg te aanvaarden. Ik pak me goed in en gebruik de 120L vuilniszak als tussenlaag tussen motorjas en bodyprotector. Deze komt goed van pas want na een half uur een mooie plensbui die me tot op m’n onderbroek nat maak, maar m’n bovenlijf blijft droog en warm. Ik twijfel of ik over Reims of via Parijs/Antwerpen ga. Ik kies voor het laatste omdat dit 70km korter is en ik met de motor tussen de file door kan rijden. Ik kom in de buurt van Parijs en het is goed druk, motorscooters leren mij hoe ze hier tussen de file doorrijden. Ik neem nog een verkeerde afslag en beland in de stad, snel omdraaien en de périphérique weer op. Door de drukte heb ik iets van een half uur vertraging. Op een gegeven moment komen er opeens 2 motoragenten me rechts voorbij. De achterste wijst met z'n linkerhand op z'n rug naar de rechterbaan. Blijkbaar vonden ze dat ik te veel links reed. Braaf ga ik naar de rechterbaan en probeer wat vaker in m'n veel te kleine hevig trillende spiegels te kijken. Blij als ik weer op een wat rustigere snelweg kom, stop ik bij een parkeerplaats voor een mueslireep en wat water.
Bij een tolpoortje wil de automaat me geen kaartje geven terwijl ik toch echt bij de juiste slagboom stap. Ik wenk m’n achterligger en als deze een kaartje krijgt gaat de slagboom open en geeft ik gas. Ik heb ruim de tijd om een plan te maken hoe de snelweg te verlaten zonder kaartje. Er is vast wel ergens ruimte bij het volgende tolpoortje of ik ga direct achter m’n voorganger aan. Het wordt het laatste. Ik moet tanken en zie een winkelcentrum met pomp naast de snelweg. Ik pak een tolpoortje waar een auto bezig is te betalen. Gelijk met de auto ga ik onder de poort door, er klinkt een alarm maar er is niemand in de buurt. Bij het winkelcentrum eet ik een kg yoghurt en haal wat lekkers voor m’n kids. Daarna gooi ik de tanks vol en rij weer de tolweg op, ditmaal met kaartje.
De volgende uitdaging is Antwerpen, ook hier weer erg druk maar gelukkig maar 15min vertraging. Als ik uiteindelijk Nederland in kom, wordt ik bij Breda begroet met een nieuwe plensbui en ook volle snelwegen. Vanaf Oss ga ik binnendoor want ik ben klaar met de snelweg. Omdat ik de wegen hier goed ken geef ik de 950 flink de sporen en verbrand de laatste mm’s nop op m’n noppenbanden. Om half 7 kom ik na 11uur op de motor behoorlijk kapot aan bij huis.





https://youtu.be/DDpr2pHYNVk?si=CWYmun8x3vt4dZqe