"crunchende" koude koppeling

[Muug]

Hoi,

ik ben het een beetje beu : telkens als ik vertrek met koude motor (=een dag of meer niet gebruikt) en daarbij dus natuurlijk met slippende koppeling aan zet, klinkt het net alsof er een koffiemolen metaal aan het vermalen is. De koppeling doet dan ver-schrik-ke-lijk happerig. Eens ik "weg" geraak is het probleem verdwenen en doet die koppeling vanzelf perfect haar werk voor de rest van de rit en de dag, zelfs nadat ik hem enkele uren heb stilgezet.

Iemand een idee? Heeft iemand foto's van de diverse koppelingsonderdelen (binnenste klok, buitenste klok, de booster) in nieuwstaat zodat ik kan zien waar eventuele slijtage zit?

Of gaat het toch allemaal de fout zijn van een eventueel verstopt sproeiertje? (datgene daar ter hoogte van het voorste kettingtandwiel)

[marc lenssen]

Mijn 04 950 deed dat ook. Ik heb toen dat oliejetje vervangen en hij klapperde nog steeds met een koude koppeling, zeer hatelijk.
De boel open gemaakt en bij mij zat er toch wat speling op de koppelversterker.
Ik heb op E*ay een complete koppeling van een 990 gekocht uit een sloopfiets met lage kilometers en alles werkt perfect nu.

Marc

[Dr_Bean]

der is al heel veel over gezegd:

- de koppelingsversterker drukt zelf de koppeling aan, naar mate de koppeling meer 'koppel' (draaikracht) te verwerken krijgt. Dit zorgt er voor dat je mer relatief 'kleine; koppeling en lichte bediening toch een sterke koppeling krijgt.


Volgens mij gebeurt er nu soms het volgende:

Je laat de koppeling een beetje aangrijpen, maar deze grijpt iets te hard aan doordat die 'droog' staat. De koppelingsversterker komt onmiddellijk in actie en trekt de koppeling nog verder vast...
Maar omdat je de koppeling niet echt los gelaten hebt valt ie kort daarna weer af en komt weer vrij: dit leidt toot een 'resonantie' van dat systeem.

Het systeem reageert dus te 'digitaal', en zou wat 'zachter/analoger' moeten reageren

wat het erger maakt:
- als de koppelingsversterker niet helemaal goed glad beweegt door slijtage van de schuine glijbanen
- koppelingsplaten die wat blijven hangen in de korf, door inslijten
- te weinig olie in de koppeling (door verstopt sproeiertje)
- te veel slijtagevuil in de koppeling door te weinig afvoer via olie
..... en vast nog meer

Als je ergens in dat systeem de parameters verandert, dan verdwijnt het:
- andere olie (warm/koud, maar ook een ander merk reageert anders)
- andere platen (of zelfs het de platenin de korf gewoon een beetje wissleen/omdraaien (let op: de buitenste platen zijn anders en mag je NIET meewisselen
- ander oliesproeiertje of extra gaten in de korf/platen.

Wat precies helpt, en hoe lang is per motor anders.

Je kunt zelf iig heel makkelijk de platen er eens uithalen en een beetje omwisselen, dan is het waarschijnlijk iig tijdelijk weg.

[DaBit]

Zelfde euvel gehad. De oplossing voor mij:

- Maak de oliesproeier schoon. Die net achter het voortandwiel woont dus.
- De belleville-veer helemaal onderaan het koppelingspakket slijt een groef in de stalen plaat. Wissel die om met een ander in het pakket.

Sindsdien een koppeling die niet meer hapt en niet meer 'krunsj' zegt.

Koppelingsversterker als boosdoener geloof ik persoonlijk niet zo in; die doet nog niet zoveel bij rustig wegrijden, en het symptoom was bij mij echt HAP! met bijbehorende geluidjes.

Ingesleten koppelingskorf kan eventueel wel, maar dan moet dat best erg zijn voor zo hard hap.

[Freebert]

Ik ken dit ook maar al te goed met m'n 950. M'n eerste had het redelijk hard. Euvel was altijd volledig verholpen als ik de oiljet (achter het voorste tandwiel) proper maakte.
UIteindelijk een nieuwe oiljet gekocht die ge-update was dmv een andere vorm die minder snel volstak met vuil. Alles prima verholpen. Ik deed dit regelmatig en heb nooit meer dat 'krakende' vertrek gehad.

Ik vind dit probleempje niet zo erg en is makkelijk te verhelpen, je bouwt ook een betere relatie op met je bike door zulke kleine sleutelmomentjes.

Veel plezier ermee.

[Muug]

[quote="DaBit"- De belleville-veer helemaal onderaan het koppelingspakket slijt een groef in de stalen plaat. Wissel die om met een ander in het pakket.

Ingesleten koppelingskorf kan eventueel wel, maar dan moet dat best erg zijn voor zo hard hap.[/quote]

- De veer heb ik vorig jaar al verstoken. Dat hielp een tijdje.
- ivm die korf : hoeveel inslijten is normaal en vanaf wanneer wordt het abnormaal?

@Bean : al wat je zegt heb ik allemaal wel al eens gedaan en het helpt idd alleen maar heel tijdelijk. Ik zou er eigenlijk wel eens definitief van af willen zijn. Het is ettelijke tienduizenden kms goed gegaan, dus dat moet weer goed kunnen.

[Dr_Bean]

Ik heb het zel fook altijd een beetje gehad, maar ben het altijd weer kwijt als ik ofwel:
- lomp genoeg rij (dus in/na de zomer
- genoeg offroad rij

Waarschijnlijk mishandel je de koppelingsplaten dan zo veel dat ze daarna niet meer happen


en tegenwoordig rij ik gewoon bijna niet meer... dan heb je er ook geen last van

[DaBit]

Nouja, je kunt de koppelingsversterker proberen.

Volgens mij heb ik m'n oude nog liggen. Die is wel ietsjes ingeslagen maar had dat happende-koppelingsprobleem niet. Da's diegene waar destijds een paar pilaren van afgebroken waren die we gerepareerd hadden. Voor de zekerheid heb ik 'm toen toch maar vervangen, al was daar eigenlijk geen technische reden meer toe.

Je zou 'm kunnen proberen en kijken wat het doet bij je.

[Muug]

[Master of Disaster]

[Muug]

ik heb geen rietje meer

neen, ge hebt gelijk, da's een goeie tip

[Muug]

erdoor spuiten lukte niet. Erdoor kijken ook niet. Een nacht laten weken in een badje van WD40 ook niet. 6 bar druk op zetten met een goeie fietspomp ook niet.

Wat uiteindelijk wél hielp was één fijn koperdraadje van dit :


Dat was dik genoeg en stug genoeg om er in te peuteren en te duwen.