Rondje Noord Frankrijk

[GezwindeSpoed]

We zouden dit jaar weer een week in Polen gaan rijden, beginnen in het Zuid-Westen en dan via de Oost kust naar Letland. Maar m'n maatje heeft te weinig tijd/prioriteit. Ik heb gekeken wat voor mij haalbaar is en dat is het volgende geworden: vanuit Nijmegen over de paden door het Brabandse zand naar Breda, Belgie door over leuke verharde wegen en de Franse TET oppakken bij Duinkerke. Dan bovenlangs Parijs om te eindigen bij het drielandenpunt van Luxemburg/Frankrijk/Duitsland (Schengen).

Voor de terugweg Luxemburg door (heb wat leuke tracks maar moet even goed kijken of dat mag), vervolgens door de Ardennen en nog wat paden pakken vanaf Limburg. Bij elkaar zo'n 2400km, goed voor minstens 5 dagen lekker door rijden.

Heb de grote tank maar wer op m'n SE gezet dus benzine stops zullen het tempo niet doen dalen: 35L . Verder nieuwe tandwielen, ketting en achterband.
Kleine olielekkage bij voetpakking achterste cilinder of startmotor maar bij volgende grote onderhoud aanpakken.

Vorig jaar is de tarp ipv tent goed bevallen dus dit jaar weer maar wel hopen op iets minder condens 's ochtends. Vertrek volgende week zaterdag.

[timieh]

Leuke plannen, veel plezier!

[mr leo]

Jammer dat je oorspronkelijke plan niet door kan gaan maar dit ziet er ook uit als een mooie trip. Respect voor de afstanden hoor, 2400 km in 5dagen. Voor mij is 200-300 op een dag meer dan genoeg. Have fun

[Muug]

[GezwindeSpoed]

Ik wist niet eens dat er een TET Belgie was. Is dit de moeite waard (leuke stuurweggetjes bijvoorbeeld)?
Ik heb nu gepland om vanuit Breda door Belgie naar Duinkerken te rijden, heb de meest bochtige weggetjes gepakt. Maar geen idee of dat leuk rijden is.

[GezwindeSpoed]

Ff bijkletsen. zaterdag super gave dag gehad door NL. België door was taai, pas aan het einde wat leuk bochtige wegen. Begin Frankrijk door velde over paden met gras. Mosselen eten en daarna slecht starten. Iets verderop op een parkeerplaats van een oorlogs museum, accu ontploft. Baas daar erg behulpzaam, maar op zondag kon hij ook niks... Maandag in een half uur en nieuwe accu. Laadspanning was netjes 14V. Gisteren een lange dag, maar erg gaaf veel gras paden tussen landerijen door een soms een spannend donker bosje. Na eeuwen nog stuk naar een camping. 15km daarvoor lek 😬. In het donker kwam ik op een donkere camping aan, beheer was al weg. Prachtige sterren hemel en veel vallende.
Vanochtend nog steeds geen beheerder. Nieuwe CO2 patronen gescoord en toen om Parijs gereden, paar flinke blubber bakken gehad, leek meer enduro dan reizen. Nu bijna op zuidelijkste punt.

[GezwindeSpoed]

Vandaag leek het af en toe meer enduro dan reizen met bepakking. Heb veel gezweet, maar super genoten. Camping die ik gepland had was gesloten, nu een super plekje gevonden in the middle of nowhere. Fles wijn met Corsicaanse kaas als toetje. Veel beter wordt het niet. Morgen laatste stuk naar Schengen. Dan op tijd voor BBQ van m'n werk donderdag, stinkend en al.

[GezwindeSpoed]

Kom ik aan bij het einde van m'n track, maar nergens Luxemburg. Bleek dat ik nog een 5e track had van 250km 😬. Snel boodschappen doen en nog 50km rijden, dan vind ik een mooi plekje aan de rand van een akker.
Donderdag 6u opstaan voor de laatste 200km en dan Luxemburg en België door. Leuk scheuren over de bochtige wegen. Wat is die 950 toch een lekker ding. Om 11u bij Schengen en het begint te hozen. Snel regenjas aan en snelste route naar Luik.
Om 16u45 kom ik aan op de BBQ na bijna 2400km avontuur.

[Jww]

Leuk om te lezen bedankt voor het delen.

[GezwindeSpoed]

Ik ben bezig met m'n filmpjes, dus binnenkort een wat uitgebreider verslag met beelden.

[GezwindeSpoed]

Eindelijk dag 1 klaar:

Dag 1 (Nijmegen - Watten; 509km)

Mijn avontuurlijke reis begint na het ontbijt op mijn verjaardag, ik wordt verwend met taart en kadootjes. Daarna trek ik m’n motor kloffie aan en stap om 9u op de motor. M’n route volg eerst bekende paden in Brabant, maar al snel herken ik deze niet meer wat verder van huis. Het zijn vaak korte stukjes onverhard met een hoog links/rechts /links gehalte. Op een gegeven moment rij ik over een pad met hoog gras. Bijna aan het einde zie ik op het laatste moment een paar witte lage paaltjes. Ik kan nog net op m’n voetsteun stampen om deze niet vol te raken, maar raak hem nog met de zijkant van m’n carterplaat. Oef, dat had ook anders af kunnen lopen, de plaat is wat verbogen, maar raakt het motorblok niet. Als deze er niet op gezeten had, dan had m’n koppelingsdeksel een flinke klap gehad.
Ik rij langs een weiland met Afrikaantjes, wat een gaaf gezicht en wat ruiken die fijn. Het is een beetje grijs en kil weer, maar dat is erg goed om de wandelaars binnen te houden.



Als er wat Belgische tinten in de plaatsnamen komen worden de paden langer en lekker zanderig. Ik ben reuze aan het genieten, dit gaat een heerlijke vakantie worden. Rond 14u ben ik bij Baarle Nassau in de buurt en neem een krentenbol. Eigenlijk wil ik vandaag het begin van de TET France bereiken, dus daarvoor heb ik een route eerst naar Rucphen en dan via verharde wegen België door. Bij Rucphen begint de zon door te komen en wordt het gelijk erg druk op straat. Ik schiet hier de snelweg op om zo snel mogelijk België te doorkruisen. Het is een lang saai stuk snelweg en ik ben kilometers aan het aftellen. Zo’n 50km voor de Franse grens ga ik de snelweg af en heb ik een leuk bochtig weggetje. Voordat ik het weet ben ik de grens over en begint het echte avontuur. Het begint met wat makkelijke gravel en graspaden tussen de landerijen door. Hier en daar een boerderij maar wat een leeg landschap en wat is het er rustig.
Het is ondertussen 19u en ik zie een leuk restaurant in Watten. Ik trakteer mezelf op mosselen en een biertje. Ik raak in gesprek met een Duitse autohandelaar (een van het ontwikkelde soort) die wel erg jaloers is op de Franse manier van leven i.t.t. de Deutse Gründlichkeit. Hij vind mijn geplande reisje ook geweldig.



Na het heerlijke eten wil ik op zoek naar een geschikte slaapplek, ik heb genoeg water en eten om wild te kamperen want ik heb voor het eten wat boodschappen gedaan. M’n motor start nog maar net, wat gek?! Ik pik de track op en rij nog 5km. Dan zie ik een camper staan op een parkeerplaats van een museum over V1 en V2 raketten (Le Blockhouse; d’Éperlecques). M’n motor start daarna niet meer, dus dit wordt m’n slaapplek. Ik overdenk m’n opties want ik heb al door dat ik morgen niet op een normale manier kan gaan rijden. Ik wil de motor starten door deze de helling op te duwen en zo aan te duwen. Ik wil verder de route volgen om zo langs een motorzaak te komen. Maar het is zondag en dan is er in Frankrijk niet veel open. Ook loop ik even bij de Duitse camper langs, hij blijkt een starthulp én startkabels te hebben, geweldig.
Ik heb niet zo’n goede nacht want mijn hoofd is nogal druk en de muggen op de parkeerplaats ook.



https://www.youtube.com/watch?v=uhrckDKqzIg

[GezwindeSpoed]

Dag 2 (Watten- Éperlecques; 10km)

‘s Ochtend maak koffie en eet wat krentenbollen, ik trek m’n motorkleren optimistisch aan en duw de motor de helling op. Helaas ligt er veel gravel op de parkeerplaats en meer dan een blokkerend achterwiel krijg ik niet. Ondertussen is er in de Duitse camper ook leven en we proberen de starthulp. Deze is te intelligent en zegt dat de accu dood is en doet verder niks. Dan willen we de startkabels gaan proberen, maar zijn accu zit op een onmogelijke plek. Ik loop langs de Française die ook op de parkeerplaats heeft overnacht. Met Duitse startkabel en Franse energie krijgen we de motor aan de praat, maar deze slaat direct af zodra je de kabels los maakte. Oei, dit is een serieus probleem. Ondertussen zijn de schoonmaaksters van het museum begonnen met hun taak. Ik leg hen mijn probleem uit en ze vertellen met te wachten op de baas. Deze komt om 9u45 aanrijden met z’n Porsche Carrera. Nadat de eerste buslading het museum in is loop ik naar de beste man. Ik probeer duidelijk te maken wat er aan de hand is, maar helemaal lukt dat niet want 10min later komt hij met startkabels aan.



Om de tijd te doden ga ik ook het museum in. Het is een erg indrukwekkende brok beton met staal en ongelofelijk wat voor een techniek in die oorlogstijd is ontwikkeld en met welke bommen de bouw tot stoppen is gedwongen.


Na een uur ben ik bijna rond en een kerel op een invalidenkarretje komt me tegemoet, “ik was naar je op zoek” in perfect Engels. Blijkt een Brit te zijn die hier in de buurt woont en een beetje helpt in het museum. Hij verteld me dat een paar vrienden van de baas misschien wel een geschikte accu hebben. De baas belt de afmeting door en een kwartier later komen er 2 mannen aan met een perfect passende accu. De accu is natuurlijk ook zo dood als een pier dus met startkabels krijgen we de motor gestart. Maar helaas blijft deze ook niet lopen zonder kabels. We laten de motor 10min draaien maar valt ook dan stil zonder kabels. We zijn bang dat ook de spanningsregelaar de geest heeft gegeven en dat dit misschien wel de oorzaak is van de opgeblazen accu. De accu geeft 4V en als de motor loopt 20V!!! “Morgen help ik je verder” zegt de baas. We drinken een biertje met z’n allen en eten wat chips

De rest van de dag dood ik de tijd met wandelen op slippers naar een motorzaak op 5km afstand die pas dinsdag open gaat en volgens mij voornamelijk kleding heeft en naar een gesloten supermarkt. Op de terugweg wordt ik ingehaald door 2 off road rijders uit, jawel Nederland. Ze waren begonnen aan de TET met z’n 3en maar de XR rijder had een lekke shock en keerde om. De andere 2 rijden op een TTR en een SWM. Ik kijk ze jaloers na.
M’n 2e wandeling is in het bos achter het museum. Omdat ik m’n slippers al zat ben en geen andere schoenen bij me heb, loop ik op blote voeten. Het bos is bezaaid met bomkraters die gevuld zijn met water. Op m’n GPS zie ik een meertje en dat lijkt me wel lekker omdat het flink warm begint te worden. Het meer is niet meer dan een grote modderpoel maar met voorzichtig lopen woel ik niet te veel modder omhoog. Het is lekker verfrissend, maar ruikt wel wat naar verrotte bladeren. ‘s Middags brengt de baas me met bagage naar een camping iets verder op. De camping heeft een zwembad en restaurant. M’n plekje heeft lang gras wat zelfs aan het eind van de middag nog nat is, dat wordt een leuke natte boel morgenochtend. Ik zet m’n tarp op om wat privacy te krijgen en neem een duik in het zwembad. ‘s Avonds ga ik eten om te beginnen een preitaartje, dan kip uit bier (en druipend van het vet) en een flinke toet ijs. Ik maak met volle buik nog een avondwandeling en drink een biertje met uitzicht over het glooiende landschap.
Morgen komt de baas me ophalen tussen 8 en 10, later zegt hij 9u!? Hij wil me met z’n bus naar een afsleepdienst brengen en van daaruit kan ik dan in Calais komen, althans dat is wat ik van zijn woorden op maak.

[GezwindeSpoed]

Dubbel

[timieh]

Heerlijk, altijd leuk om je verhalen te lezen en te zien

[GezwindeSpoed]

Dag 3 (Éperlecques - Senots; 380km)

Om half 8 word ik wakker van natte voeten. Alles zit onder het condens zoals verwacht. Ik heb nog wat krentenbollen van huis en maak koffie. M’n tarp laat ik uitdruipen en ruim alles op. Rond half 9 ga ik in de opkomende zon zitten om warm en droog te worden en niet veel later komt de baas met z’n bus eraan. We laden de motor erin en hij brengt me in 5min naar de motorzaak waar ik al langs gewandeld was. Het blijken 2 bedrijven te zijn van dezelfde eigenaar een autogarage die wel open was op maandag en de motorzaak. De baas van beide bedrijven is ook motorrijder en wil me wel helpen. Binnen korte tijd heeft hij 2 kandidaat accu’s. Nieuwe accu erin en broem. Daarna laadspanning gemeten en die kwam netjes op 14V. Ik omhels de baas nog net niet, maar ik ben een erg blij man. Ik neem afscheid van de baas maar kan door mijn beperkte Franse woordenschat hem niet echt bedanken. Ik trek de motorkleren aan en knoop de bagage vast op de motor. In de frisse ochtendlucht begin ik gelukzalig aan de volgende etappe.



Het rijden gaat over veel graspaden tussen de landerijen door en af en toe wat dichtbegroeide paden. Je moet dan kiezen tussen over de hoge middenberm of met je kop door de struiken rijden. Op zo’n stukje, met ook flink wat blubber, kom ik een groepje Duitsers tegen waarvan een op een KLR. Ze staan uit te hijgen. Niet veel later kom ik de 2 Nederlanders weer tegen. Nummer 3 komt ze met de auto achteraan als support vehicle. We hebben het over de graspaden met harde ribbels in de kleiachtige ondergrond wat wel erg tricky rijden is. Niet lang daarna kom ik op een mooi pad aan en geef flink wat gas. M’n voorband vind zo’n richel en niet veel later lig ik op de grond. Koplamp vliegt in het rond en de bevestiging van m’n tanktas scheurt af. Zo kan ik natuurlijk niet veel kilometers maken, dus tandje terug. Ik zet de tanktas met een reserve spanband vast, en monteer de koplamp met wat ty-rips. De rest van de dag rij ik lekker door maar wel op m’n hoede bij graspaden. De kilometers vliegen er door. Ik kom nog een koppeltje Duitse off road rijders tegen. Een mooie meid en een aardige kerel (denk ik).

Rond 19u kom ik langs een restaurant en besluit Chili con Carne te gaan eten. Ondertussen videobel ik met het thuisfront. Na het eten is het plan nog een stukje te rijden naar een camping vlak aan de route. 15km voor de camping gaat de track over een puinstortplaats en ja hoor, m’n achterwiel begint te wiebelen: lek. Ik rij een stukje door tot ik op een verharde weg kom waar een boerin de gifspuit hanteert. Druipend van het zweet vervang in de binnenband en plak de oude, ook maak ik m’n koplamp weer werkend. M’n compressortje komt niet verder dan 1.0bar en ik druk er 2 CO2 patronen in. Maar nog altijd maar 1.2bar. Met een gangetje van 50km/u rijd ik het laatste stuk naar de camping om de binnenband heel te houden, hier hebben ze vast wel een compressor. Ik kom in het donker aan op een camping zonder lantaarnpalen. De motor kan ik langs de slagboom wurmen. Aan een paar gasten vraag ik of het oké zou zijn om een nachtje te staan en ze wijzen met op het telefoonnummer op het bord. Maar m’n mobiel heeft minimaal bereik dus ik besluit maar zelf een plekje te vinden. Rondom het toilet gebouw is een mooi grasveld en ik besluit dat dat mijn plekkie wordt. Blaas m’n luchtbed op en rol m’n slaapzak uit. Dan is het tijd voor koffie, nadat ik de pan wat uitgedeukt hebt die door de val wat ovaal is geworden. Jammer genoeg geen tijd gehad om ergens een biertje te scoren. Ik druk m’n laatste CO2 patroon in de band en vind dat de band zo wel hard genoeg is. Om 22u30 moet ik maar eens gaan slapen, maar de koffie doet zijn werk nog te goed. Uren kijk ik naar de mooie sterrenhemel en zie er heel wat vallen.



https://www.youtube.com/watch?v=v-vUKKsyXG8