Vorige onderwerp :: Volgende onderwerp |
Auteur |
Bericht |
Aleph
Geregistreerd op: 27-11-2007 Berichten: 888 Woonplaats: Flanders Fields
|
Geplaatst: Vr, 26 Feb. 2010, 0:06 Onderwerp: De Lotgevallen van de Trei Ape |
|
|
Hieronder volgt het hele reisverhaal van Cotthem, Blackbert en ondergetekende.
In september/oktober 2009 zijn we richting Roemenië getrokken om daar een weekje te off-roaden. Het crossmateriaal - extra velgen, gereedschap, crossuitrusting - kwam ter plekke dankzij een toffe Gelenaar die graag naar ginder rijdt. Logeren deden we in een gastgezin.
Elk heeft zijn foto's toegevoegd en zijn commentaren op ons losgelaten maar door het knippen en plakken is het in deze topic niet zo heel erg duidelijk wie wat schreef. But who cares? Als de foto's maar mooi zijn en de verhalen straf. _________________ mijn nieuwe nick is Muug |
|
Naar boven |
|
|
Aleph
Geregistreerd op: 27-11-2007 Berichten: 888 Woonplaats: Flanders Fields
|
Geplaatst: Vr, 26 Feb. 2010, 0:26 Onderwerp: |
|
|
Even de namen verklaren:
Blackbert is Bert
Motorcycle Boy is Paul/Pol
Cotthem = Vanja
Hier komt de intro, van Cotthem:
.....Soms… zit ik op het werk te dromen
.....Soms…zit ik thuis te dromen
.....Soms…zit ik op de moto te dromen.
Eigenlijk zijn het geen dromen, maar momenten volgens een bepaald verwachtingspatroon.
Momenten waar ge zit op te hopen .
Op het werk droom ik wel eens van een wild motor-avontuur
Thuis, droom ik wel eens dat ik op het werk zit te dromen van een wild motor-avontuur.
Op de moto…, tjah….., op de moto, droom ik meestal van thuis.
Het blije gerustgestelde gezicht van mijn Rosse telkens als ik thuiskom bijvoorbeeld .
Ik zou zo weken op reis willen gaan, alleen maar voor dat moment.
Ik denk dat ik eindelijk heb gevonden wat motorrijden voor mij betekent .
Onderweg zijn naar een droom, …naar een moment waar ik naar uitkijk.
Eigenlijk was Roemenië voor mij, onderweg zijn, onderweg naar thuis. Een avontuurlijke onderweg.
Geen “Seven years in Tibet”, maar toch, mijn haren en mijn baard waren ferm gegroeid .
Solo, zou dit avontuur natuurlijk qua therapeutische waarde wel het sumum geweest zijn, maar dit zou naar mijn kunnen onmogelijk zijn, tevens onverantwoord .
Gelukkig, waren er drie idioten, idioot genoeg om mij te laten meegaan.
Als jonge enthousiasteling vertrokken en als wijze oudere teruggekomen. (note van Mc B : dus gelijk Bo, van Rob De Nijs dus. )
Jong enthousiast, omdat ik soms wel eens dingen doe in een vlaag van hoogmoed .
Wijs en oud, omdat ik ervaring begin te krijgen in vlagen van hoogmoed .
Roemenië was er eentje van hoogmoed en vallen. Eentje van ontdekken en genieten, eentje van vriendschap zonder ruzies, eentje van zorgen voor elkaar, eentje van elkaars moto te helpen rechttrekken, maar vooral eentje van aangenaam thuiskomen met een kop vol filmische momenten waar Spielberg een puntje kan aan zuigen.
Hotel Zaghreb, rode tapiplein, een geur van tabak, goudkleurig geannodiseerde ramen, her en der bosjes sansiveria achtige planten onder een batterij tl-armaturen. In het restaurant een vergeelde frigo, die af en toe staat te zoemen, opgesmukt met reclame van Pepsi. Het lijkt wel één groot stuk na-geboorte van het communisme dat daar zo nog blijven liggen is.
Ergens in een piepklein kamertje op de eerste verdieping. Een kamer die ooit is ingericht in de jaren 60 en sindsdien nooit is verandert. Twee enkele bedden en nog een veldbed (mijne nest omdat ik zogezegd de kleinsten ben :roll: ) dat de weg versperdt naar het toilet. Hier en daar wat motorbotten en een verloren kous op de vloer. Drie helmen, trofee-gewijs boven op de kast en wat rondgesmeten motorvesten. Motillium op mijne reiskoffer dat ik gebruikte als nachtkastje. Het is al ondertussen 01h00 en de drie apen liggen na een uitstapje Zagreb eindelijk in hun nest.
Ik : “Slaapwel ome Bert....”
Bert :”……Slaapwel Junior…”
Ik : “Slaapwel nonkel Pol”
Paul “Slaapwel jongske”
….halfuurke later….
Ik : “Bert!!??”
…..
…..
...
Ik : “BERT!!!”
Bert : “…euh …ja?”
Ik : “Slaapte gij al?”
Bert : “ ….grrr…nu nie, nee”
Ik : “edde gij da ook gehoord?”
Bert : “euh, nee, ….euhhh wadde?”
Ik : “De pol heeft een scheet gelaten”
Bert:"....zucht...."
Ik :? : "allé, tot morgen hé"
Bert :"...mmhh..."
....twee uur later
Ik : "Pol !.....POL!!"
Paul :" ...nu wast Bert"
Ik :"...ah..."
Paul :"....mmmmhh.....grrr...."
Ik :"...zeg pol, hoe ver zou het morgen zijn peisde azo?"
Paul "....pffff....ik peis nen dag rijden azo"
Ik "....mmm.....nen dag rijden eh?.....valt eigenlijk wel goed mee hé Pol....Bert!!...BERT!!!...wa vinde gij daarvan"
Bert :" ....uhhhh....mmmhhh...."
Paul "....Ja jongske, da valt eigenlijk wel goe mee JA....."
Ik :" ....Allé Pol, .....zie maar da ge goe slaapt, want zo nen dag bollen kruipt in de kleren jong...."
Paul : "......uhu.........."
S' morgens aan de ontbijttafel zaten twee zombies voor mij. Een stemmeke in mijne kop zei tegen mij, dak mij maar best stillekes zou houden ....a zo voor de rest van den dag .
Bon, het werd een stille dag, maar mijn rijkunsten waren van een beduidend hoger niveau dan die twee oververmoeide sjarels
Ik heb het altijd al gezegd, slaap das heel belangrijk .
[img]http://public.bay.livefilestore.com/y1pkWIXnKucvzB-WEi7tDkGUCPl4Bu-Qv64zxNBc649X4MtM53-Q19D5rqvroza4uP8b_uUWGyqCJBXKBgrSbilkQ[/img] _________________ mijn nieuwe nick is Muug |
|
Naar boven |
|
|
Aleph
Geregistreerd op: 27-11-2007 Berichten: 888 Woonplaats: Flanders Fields
|
Geplaatst: Vr, 26 Feb. 2010, 0:31 Onderwerp: |
|
|
Elke reis begint ergens. In dit geval was dat eigenlijk hier, meer dan een jaar geleden, de echte trip startte naast de E40, onder Leuven. Om een uur of 7. frisgewassen, allemaal een opwarmertje van een uur onder de wielen. Blijgezind, een beetje opgewonden en tegelijk met een beetje tegenzin begonnen we aan 950+ km autobahn. Van 't ene tankstation naar 't volgende, tot Salzburg, de jeugdherberg in 't centrum.
proper mannekes, proper motokes.
ergens in D. Blijkbaar krijgt een XT het toch een beetje op zijn adem aan die constante hogere snelheid. Olie via de luchtfilter naar buiten. Een achterband moet niet gesmeerd lopen, dus lost McGyver Cotthem dat efkes op: oordopje en ductape.
Dit machien was ons al een paar keer voorbijgesnord.
De piloot bleek een Canadees, getrouwd met een madam uit Luik, op weg naar Boucaresti wegens nieuwe job aldaar. Familie en huisraad verhuisden op een andere manier. Cotthem denkt ergens het zijne van, precies.
Salzburg. Mooi gerestaureerd. Interessante ligging tegen een rotswand. De jeugdherberg is ok. Geweldig pastarestaurant. Weinig cafeekes. Een massa jongelingen in lederhosen en Dinderenlenden Madchen op straat. Het bierfeest blijkt net afgelopen, om 11uur! Proper. Té proper. De stad bedoel ik. Ze ademt evenveel sfeer als een Playmobil decor. Afgezien van die Madchen was 't niet erg dat we collectief onze kodak vergeten waren. _________________ mijn nieuwe nick is Muug |
|
Naar boven |
|
|
Aleph
Geregistreerd op: 27-11-2007 Berichten: 888 Woonplaats: Flanders Fields
|
Geplaatst: Vr, 26 Feb. 2010, 0:32 Onderwerp: |
|
|
Yeah, ik ga dat ambetant boerewijf dat ginder de boel runde nooit vergeten. Eerst begint ze lastig te doen omdat Cotthem na een paar minuten nog steeds niet aan het tanken was. Vanja stond inderdaad de boodschappen te analyseren van een of ander automaat waarvan 'm dacht dat hij daar eerst geld moest instoppen om te kunnen tanken. Madam begost van haar oren te maken dat de anderen azo niet konden tanken. Ik tegen die madam: "Welke anderen?" Er stond daar buiten ons alleen maar een Engelse wagen en die kon tanken toen Blackbert gedaan had.
Allez soit, BB en Cotthem gaan een koffieke drinken binnen en ik wil mijne naft afrekenen. Begint dat mens weer te razen tegen mijn maten dat ze zo rap mogelijk buiten moeten met hun bekerke. Bleek dus dat ge binnen enkel koffie mocht drinken als die in een tas zat ! Koffie in bekerkes MOEST buiten uitgedronken worden!
Wat een bitch man.
Afin bon, daarbuiten heeft Cotthem dus een oordopke uit mijn buis van Zozef gerukt en in een buis van zijn trakteur gepropt. Voor dat oordopke maakt dat toch geen verschil...
Ah, de Cotthem rook mijn aanwezigheid denk ik. Em is niet zo content met mijn odeur blijkbaar. In plaats van dat gewoon discreet te vermelden... _________________ mijn nieuwe nick is Muug
Laatst aangepast door Aleph op Vr, 26 Feb. 2010, 20:24, in totaal 1 keer bewerkt |
|
Naar boven |
|
|
Dr_Bean Site Admin
Geregistreerd op: 15-11-2004 Berichten: 6730 Woonplaats: Nijmegen
|
Geplaatst: Vr, 26 Feb. 2010, 8:55 Onderwerp: |
|
|
leuk man... meeer meeer !!
(en euhm.. bij ons heet die ander Ernie ) _________________ Dr_Bean |
|
Naar boven |
|
|
tafella
Geregistreerd op: 18-2-2008 Berichten: 656 Woonplaats: Rotterdam
|
Geplaatst: Vr, 26 Feb. 2010, 11:18 Onderwerp: |
|
|
We want more...we want more...
gr.
Richard _________________ KTM 990 Adventure-R 2010 (Verkocht!)
KTM 690 Enduro-R 2014 |
|
Naar boven |
|
|
Erik 990 SMT
Geregistreerd op: 28-10-2009 Berichten: 292
|
Geplaatst: Vr, 26 Feb. 2010, 11:30 Onderwerp: |
|
|
We willen meer !
Compliment voor de leuke stijl van schrijven, zeer vermakelijk |
|
Naar boven |
|
|
Blackbert
Geregistreerd op: 30-3-2009 Berichten: 727 Woonplaats: aan de rand van het bos
|
Geplaatst: Vr, 26 Feb. 2010, 13:28 Onderwerp: |
|
|
Danku, danku. En dan zijn we nog niet van de snelweg afgeweest. |
|
Naar boven |
|
|
Aleph
Geregistreerd op: 27-11-2007 Berichten: 888 Woonplaats: Flanders Fields
|
Geplaatst: Vr, 26 Feb. 2010, 20:28 Onderwerp: |
|
|
Dag 2. Beetje tegenvallend ontbijt, inpakken, tanken en wegwezen.
't Weer zit geweldig mee, maar 't schiet niet echt op, de eerste kwartieren. Blijkbaar is het favoriete tijdverdrijf voor Oostenrijkers op een zonnige zondagochtend: op 't gemakske met de auto nergens naartoe rijden. We stoppen en nemen een deftige brunch om dat ontbijt van daarjuist te vergeten. En vervolgen op een kleiner baantje dan waar die trein dagjesmensen de voorkeur aan geeft.
Blijkbaar waren we alle drie te veel onder de indruk van de Erzberg om een fotooke te nemen. Of 't was te plezant in die bochten errond.
Nog een paar 'minder afgewerkte' stukken om in de mood te komen.
De grens A-HU is een makkie. ID laten zien, de helm moet zelfs niet af. Vanaf hier is 't opletten voor snelheidscontroles weten we. Later zal blijken dat de tegenliggers ruim op voorhand waarschuwen. 't Lijkt hier sterk op Noord Frankrijk, alleen de dorpen zien er anders uit.
Alhoewel, Scherpenheuvel komt in zicht.
Lange rechte stukken dus, regelmatig afgewisseld met een korte reeks fijne bochten. Plan A was Lake Balaton bereiken, maar 't wordt al snel donker. Geen katoogpaaltjes, geen witte lijnen, weinig verkeer. Vanja ziet niet veel in 't donker en 't is nog ver. Te ver. Plan B neemt vorm aan in mijn kopke omdat er regelmatig bordjes naar een hotel of restaurant verwijzen. Bij 't eerstvolgende dat de 2 combineert volg ik de aanwijzing.
Bij de 2 kornuiten die al de hele tijd in mijn zog zitten werken de hersens blijkbaar gelijkaardig, dus is de beslissing snel genomen.
We willen toch weten waar we eigenlijk zitten voor we onder de dons kruipen.
Morgen: Dracula, here we come!
_________________ mijn nieuwe nick is Muug |
|
Naar boven |
|
|
Aleph
Geregistreerd op: 27-11-2007 Berichten: 888 Woonplaats: Flanders Fields
|
Geplaatst: Vr, 26 Feb. 2010, 20:31 Onderwerp: |
|
|
Honger in Hongarije, 's morgens. Een stevige portie spek en eieren, ne fokkie (nvdr: voor de ollanders hier : Douwe Egberts heeft een bij ons geslaagde advertentiecampagne waar nen halfslaperigen tiep om een fokkie vraagt ipv een koffie... dus ne fokkie is niks uit de kamasutra! ) om wakker te worden en wijle weer weg onder (weer) een stralend zonneke.
We liggen na 2 dagen 50km achter op schema. Zoals je kan zien, was dag 2 véél korter in km, maar wel véél plezanter dan dag 1. We bereiken het Balatonmeer. Stel u een doorsnee Vlaamse doorgaande 2vaksweg voor. Minder huizen, meer groen, en op de achtergrond schittert het meer af en toe in de zon. 50 per uur. Soms voor even afgewisseld met 70 of zelfs 90. Zo gaat Vlad allang terug terug in zijn kist liggen natuurlijk. Opnieuw plan B: op 't smalste punt de veerboot nemen en zo recht mogelijk naar de grens, rekening houdende met de Donau. Of meer bepaald met het beperkt aantal bruggen om erover te geraken.
Dat doen we dus maar (een ticketje), en 5 minuten later zijn we onderweg.
Aan deze kant gaat het vlotter, maar dan:
Oud ijzer langs de kant.
Echt waar. Voor elk wat wils.
_________________ mijn nieuwe nick is Muug |
|
Naar boven |
|
|
Aleph
Geregistreerd op: 27-11-2007 Berichten: 888 Woonplaats: Flanders Fields
|
Geplaatst: Vr, 26 Feb. 2010, 20:34 Onderwerp: |
|
|
De Soepbus, deze maal volgestouwd met KTM wisselstukken, 50kg gereedschap, noppenbanden en wielen, harnassen, crossbotten en helmen, oorstopjes en proper ondergoed, was gelijktijdig in Belgie gestart. Zij koos voor een no-nonsens traject, non-stop naar het bruine beren bos. Op 1 dag werd de kampplaats bereikt, de kazematten geïnspecteerd en ontvlooid . Ze konden deraan komen, de "Trei Ape"
nvdr : Trei Ape, klinkt natuurlijk als "Drie Apen", maar 't is eigenlijk iets anders, dat zal later wel blijken. _________________ mijn nieuwe nick is Muug |
|
Naar boven |
|
|
Erik 990 SMT
Geregistreerd op: 28-10-2009 Berichten: 292
|
Geplaatst: Vr, 26 Feb. 2010, 20:36 Onderwerp: |
|
|
Bedankt voor de update, en goede reis |
|
Naar boven |
|
|
Aleph
Geregistreerd op: 27-11-2007 Berichten: 888 Woonplaats: Flanders Fields
|
Geplaatst: Vr, 26 Feb. 2010, 20:40 Onderwerp: |
|
|
We hebben niet dringend iets nodig, dus verder maar weer. Afbuigen naar 't zuiden. Zonnebril, MP3, rustig cruisen aan 100 per uur tussen eindeloze velden. Zoals gisteren af en toe enkele bochten, een beetje verkeer of een dorp dat het ritme onderbreekt.
De niet-zo-blauwe Donau
We zoeken onze weg door de buitenwijken van Baja tot op de N55. Wakker worden, sebiet komen de waypoints uit Paul SR z'n roadbook eraan. Die trouwens gisteren al aangekomen is in Slatina, na een non-stop rit vanuit Geel. Hij had 2 companen mee in z'n soepbus, met een simpele beurtrol achter 't stuur ging er weinig tijd verloren. Behalve toen er midden in de nacht een reparatieke moest geïmproviseerd worden aan de schakelmekaniek. Pies of keek naar 't schijnt.
Dan, eindelijk: Roemenië.
Romantisch hé, zo'n schrale grensovergang?
De dorpen lijken op die in Hongarije, maar zijn toch anders. Geen stalletjes met zelfgekweekte uien, look of paprika. Alles ziet er wat slordiger uit, maar we zullen gauw ontdekken dat het achter die schilferige gevels gezellig wonen is. De ruimte tussen de huizen is gesloten. Manshoge muren of houten hekken onttrekken alles aan 't zicht. Een erfenis uit het Securitate-verleden? Haaks hierop: 1 op 2 huizen heeft een bank in de voortuin, en ze worden gebruikt ook. Niet door oudjes die hier de verveling van het nietsdoen hopen te verdrijven, maar voor 't sociale contact.
De zon maakt op spectaculaire wijze plaats voor een bijna volle maan, begeleid door een paar passende tunes in m'n helm. Voor de verandering zit ik achteraan en hoef ik alleen die 2 rode lichtjes voor mij te volgen. België en z'n kleinburgerlijke problemen zijn ver weg, dit is verslavend.
Timisoara. Waar meer dan 20 jaar geleden de revolutie op gang kwam. Brede lanen die een opknapbeurtje mogen hebben, hectisch verkeer. In de duisternis is 't zaak een beetje samen te blijven, de ergste gaten in de weg te omzeilen en iedereen om je heen in 't oog te houden. Vóór mij wordt Vanja bijna van de weg gereden door een gsm-ende del in een te grote auto. Een langgerekte loei van mijn claxon doet haar wakker schieten.
We hebben brandstof nodig, net als de motoren.
Eens buiten de stad pikken we het ritme weer op. Paul neemt de kop en gooit z'n extra batterij Hella's in de strijd. De muziek gaat weer aan, in het donker voor mij 2 rode stippen en de gloed van m'n dash. Iets hoger een paar planeten en ontelbare sterren. Is 't nog ver, leider? Who cares. Bijna ingeslapen dorpen, behalve één. Stilstaand verkeer verstoort de voortgang. We rijden de rij voorbij. Motoren liggen stil, mensen doen een babbeltje. De slagboom is dicht. Echt dicht.
Na ruim vijf minuten is daar plots de trein, zich traag op gang trekkend naar z'n volgende bestemming. De slagboombediener draait langzaam de slagbomen naar boven, draait zich om, en sloft zijn piepkleine huisje weer in...
We volgen Paul Sr z'n aanwijzingen tot Resita. Daar worden de papieren en electronische kaarten geraadpleegd. Binnendoor, om via de off-road achterdeur Slatina binnen te komen zou schoon kunnen zijn, maar 't is pikdonker en onbekend terrein. Dus gaan we een beetje omrijden . De weg Resita-Caransebes staat nu in mijn top 50. Zelfs in 't donker is de opeenvolging van bochten en hellingen voldoende om géén zadelpijn meer te voelen. Sorry Vanja dat we je een beetje achterlieten, maar zoveel karakter hebben we nu ook weer niet. 2 uur later: blij weerzien met onze steun en toeverlaat in Slatina. Daar is ook onze gastvrouw. Welkom in mooi Nederlands, en de aankondiging dat dadelijk het eten klaar is. Motoren achter slot en aan tafel voor onze eerste Roemeense specialiteit.
Reizen kan zalig zijn. Aankomen ook. _________________ mijn nieuwe nick is Muug |
|
Naar boven |
|
|
Aleph
Geregistreerd op: 27-11-2007 Berichten: 888 Woonplaats: Flanders Fields
|
Geplaatst: Vr, 26 Feb. 2010, 20:42 Onderwerp: |
|
|
Dinsdag zijn we vroeg uit de veren, er moet gesleuteld worden. Zeg nu zelf, zo kunde de pist niet in.
De soepbus wordt voorgereden en uitgeladen. We zijn (nog) geen Meoni, dus steken we zelf de handen uit de mouwen:
Tiens, de wielen zijn op en we hebben nog een moto over.
En route dus, naar een bandencentrale in Caransebes.
Duits is een rare taal.
Dat daar met die auto's, da's de E70. kakelvers Eu-asfalt, breed genoeg voor 3 rijvakken, geen strepen. Niet dat Roemenen zich daar iets van zouden aantrekken, de hele breedte wordt benut.
Stokoude uitgeleefde Dacia of fonkelende 4x4, eens op de weg zijn 't hooligans achter 't stuur die god nog gebod kennen.
Er zijn er dan ook redelijk veel die plotsklaps voor hun god toch die geboden eens mogen opzeggen. getuige daarvan de talloze kruisjes naast de weg.
De eerste bandenboer boezemt niet direct vertrouwen in, na wat gepruts met het voorwiel op de grond komt de mededeling dat het niet in 't machien zal passen. Maar hij is wel zo vriendelijk ons naar een collega te sturen die het wel kan. En inderdaad, op nog geen half uur is 't gefikst.
Op naar 't centrum voor een wandeling op zoek naar harde cash.
BMW C1 Cabrio?
Rare mix van stijlen. De gebouwen doen denken aan Salzburg, daarachter een orthodoxe kerk. Meer later daarover.
We plunderen een flappentap en keren terug, die wielen moeten draaien. _________________ mijn nieuwe nick is Muug |
|
Naar boven |
|
|
Aleph
Geregistreerd op: 27-11-2007 Berichten: 888 Woonplaats: Flanders Fields
|
Geplaatst: Vr, 26 Feb. 2010, 20:45 Onderwerp: |
|
|
Die E70 was een boeiende ervaring. 's nachts was alles ginder zo pikzwart dat ge het verschil niet zag tussen het asfalt en de berm. Zelfs niet met al mijn lampen aan. Dus ge rijdt letterlijk naar een zwart gat. Rapper als 70 dierven we niet en af en toe vertraagden we zelfs tot 50 of minder omdat we echt niet zagen waar de weg naar toe ging.
Overdag was het ook boeiend. De weg was minstens drie rijvakken breed, maar hier en daar waren verbredingen aangebracht. Daarop heb ik op een gegeven moment het volgende scenario gezien : In beide richtingen tegelijk waren voertuigen elkaar links aan het inhalen. Tot zover alles OK. Maar dan zag ik daar in 't midden, tussen die vier verkeersstromen een paar auto's stilstaan. Met hun linkerpinker aan! Toen viel mijn frank : die verbreding was ter hoogte van een "kruispunt" en die auto's in 't midden stonden daar het goeie moment af te wachten om hun straat in te staan ! Hallucinant. _________________ mijn nieuwe nick is Muug |
|
Naar boven |
|
|
|
|
berichten van de laatste 24 uur
Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen Je mag geen reacties plaatsen Je mag je berichten niet bewerken Je mag je berichten niet verwijderen Je mag niet stemmen in polls Je mag geen attachments plaatsen in dit forum Je mag bestanden downloaden in dir forum
|
Powered by phpBB
© 2001 - 2005 phpBB Group
Hosted and administrated by
|