Gremlins in Scandinavië. (990 Adv S)

[Rolf]

Over mijn 990 EFI Adv S.
Bij km stand 4000 heb ik direct voor mijn vakantie de olie ververst om niet na een goeie week al aan de 7500 beurt te zijn.

Amper een halve dag van huis, kort voor de Elbefähre, viel de motor abrupt stil. Categorie geen vonk.
Verder alles normaal, geen doorgebrande zekering, geen foutcode bij het opstarten en een perfect werkende startmotor, dus geen jiffyschakelaar. De dag eindigde met de motor op een trailertje en ik gelukkig in de auto naast de Adac Pfannenhilfe meneer. Hij wist het verder ook niet meer en vervoerde ons zo tegen middernacht naar de motorboer in Bremervorden, een Suzuki dealer naar het bleek. Gelukkig was eer een stukje gras op het perceel zodat ik de tent kon opzetten. Alleen jammer van de koelwagens die de hele nacht stonden te ronken, maar daar was met oordoppen iets aan te doen.
De mannen van de motorzaak vonden de volgende ochtend een kamperende klant de gewoonste zaak van de wereld en wezen mijn de Kafé-Ecke en de douche.

De motor bleek na het onvermijdelijke sloopwerk wel vonken te produceren maar geen brandstof te injecteren. Druk genoeg op de pomp maar verder niets. Maar bij de laatste poging om te kijken of er echt geen brandstof kwam, sloeg de motor aan en deed het alsof er niets gebeurt was. Het vermoeden was nu een slecht contact in de multiconnector tussen motormanagement en injectieblok. Stekker nog een keer los voor de kontaktspray en klaar was Bruno. Ik bedacht mij dat ik bij het olieverversen de luchtoverloopslang van de tank vergeten was en dat er dus mogelijk flink benzine over de connector gestroomd kon zijn, maar de vergeten slangaansluiting zit links, dus was ik niet helemaal overtuigd. Een uurtje later weer op weg.

Drie dagen lang probleemloos rondgereden op zaterdag middag inmiddels ergens bij de Sognefjord beland. Een 5 km voor de geplande camping viel de motor weer dood. Gelukkig niet in een tunnel of in een laagte tussen 2 hellingen, maar ook geen lekker plekje om te sleutelen. Met de volbeladen motor aan de wandel en af en toe de startmotor nog eens proberen. Vlak voor de eindbestemming, deed hij het weer. Een perfect raadsel dus en ik trok de conclusie dat aan een werkende motor weinig te sleutelen viel.
Uit voorzorg de volgende dag een route zonder lange tunnels bedacht, dus wel veel bergen en veerboten. Op de 2e berg van de dag was het raak, motor dood, alles goed maar geen leven in te krijgen. Op zwaartekracht teruggereden naar het laatste dorp en daar in de tuin van de elektricien staan sleutelen, en ja hoor na een hoop zinloos gesleutel deed hij het weer, toch de multiconnector wellicht.

Op deze manier had ik er niet zo veel zin en vertrouwen meer in. Via tunnelloze route, een nachtje pauze op een mooie camping en een route boven over de Jotunheimer, best fris om daar te stranden, het lagere Noorwegen opgezocht. Ondanks het risico van stilvallen niet de E6 naar het zuiden maar de gravelroute aan de andere oever genomen en in Lillehammer reed ik zowaar langs een KTM dealer. Gestopt en mijn verhaal gedaan. Ze konden weinig voor mij doen aan een werkende motor met een gremlin. Bovendien hadden ze wel de eerste EFI motor binnen maar nog geen diagnose-ware. Bellen met collega’s leverde op dat ik voor een dealer met EFI stekker naar Trondheim of Mysen moest, de eerste was trouwens met vakantie.
De volgende dag besloten dan maar naar huis te gaan, met een onbetrouwbare motor met kabelboom- of computer-gremlins, naar een gebied te gaan met gebrekkig openbaar vervoer had ik niet zo’n zin in. De IRK zou zonodig de motor wel thuisbrengen maar een 4 daagse reis met veel wachten, bussen, treintjes en een vliegtuig wilde ik voor mijzelf zeker voorkomen.
De kortste weg naar huis kwam toch wel erg dicht langs Mysen, en daar de dealer bezocht.

Er werd meteen actie ondernomen. De foutenlijst was veel te lang, zoveel kon er niet stuk zijn. Het vervangen van een defecte sensor hielp niet, de nieuwe sensor gaf gelijke foute spanningen. Dus kabelboom of computer. Andere computer hielp niet, de foutmeldingen vlogen je om de oren.
De laatste poging was, ondanks de nu ernstige verdenking van kabelboom of massaproblematiek, de originele CPU met een verse mapping (Akra mapping, want de software liet overschrijven met hetzelfde niet toe) en dat hielp. Kwartiertje, inregelen, uurtje proefrijden en de errorlist bleef leeg. Standaard mapping er weer op, zelfde positieve uitkomst. Met hartelijke dank aan www.spinnin-wheel.com weer op pad. Weer terug naar het noorden en in anderhalve dag richting Trondheim gekomen. De motor gaf geen reden om te wachten tot de dealer aldaar weer open ging en ik kon echt op vakantie.

De motor doet het nu al weer 8000km perfect en staat nu open voor de 15K beurt.

In Kirkenes heb ik na 7000km vakantie de achterband vervangen, de nieuwe had ik zelf bij me.
Bij km stand 12.000 de toen 8000km oude olie bekeken en besloten dat die er nog prima uitzag. Pas na de 10K liep het verbruik wat op maar toen was ik al weer bijna thuis.

[dee dee dirk]

"leuk" verhaal, maar ik denk toch dat het noorse trollen waren.
In ieder geval goed te horen dat "het" is opgelost. Over 5 jaar is dit weer een stoer reisverhaal

[mr wheely]

electronica ik blijf liever met de oude carbs rijden
onder het motto, wat er niet op, of aan zit, kan ook niet stuk gaan

[Daan]

Na die 8000km zal je vertrouwen in de 990 inmiddels al wel weer gegroeid zijn,

Maar ik kan me voorstellen dat je in staat was om hem daarginds in een fjord te gooien

Wel leuk om te weten dat overschrijven met dezelfde mapping niet mogelijk is.

Nou ja, van bevroren carburateurs heb je in geen geval last gehad,
want daar had ik met m'n 950 weer trauma's van.

[Dr_Bean]

Maf probleem


De theorie van de foute mapping lijkt me wel plausibel: Alleen onder bepaalde condities komt ie op bepaalde stukken in de mapping... als daar een fout zit (achterlijke instellngen) leidt dat natuurlijk tot een rare fout die zomaar weg kan gaan en terug kan komen en nergens mee te maken lijkt te hebben.

't is echter wel heel gek dat ie niet in noodloop ging, maar helemaal compleet de zaak vertikte! Dat zou niet moeten kunne volgens mij.

Ik hoop voor je dat het niet meer terugkomt! zoiets wil je niet op je vakantie.

Toch nog wel lekker gereden?

[Rolf]

Ja hoor, na de ellende lekker gereden, net de 15K beurt gegeven.
Hij is nu wel ingereden

[Rolf]

Over de grote beurt, de eerste keer doe je het dubbel voorzichtig.
Als je dan het kontakt aanzet met het luchtfilter nog open maakt de vlinderklepstappenmotor even kreunende geluiden die je dus normaal niet hoort met alle beplating erop. Duurt even voor je dat door hebt.
De klepspeling was nog prima, aan de ruime kant zelfs (bovenmarge). Ik denk dat ik de eertste 20K niet meer meet.

[Rolf]

Nieuw hoofdstuk in de saga, dat misschien niet alles maar wel veel oplost.
Vandaag een allroad ritje gereden en hij kapte er weer mee. In een helder moment bedacht de snelkoppeling van de benzineleiding te controleren en deze was een mm losgeschoten. Weer aandrukken was de oplossing. Dat verklaart nog niet dat de motor in Noorwegen het een keer na een uurtje zonder ingreep het spontaan weer deed en de volle errorlog blijft ook vreemd. Daar zaten entries bij die hiermee echt niet te verklaren waren. Maar goed vandaag de motor 2 maal weer snel weer aan de praat gekregen. Morgen de snelkoppeling maar eens goed bekijken.

[Dr_Bean]

Bij Yvan hadden we ook al gezien dat ie benzine snelkoppeling niet al te sterk vast zit: Hij moet goed spanningsvrij zitten, en liefst extra afgezekerd.

[Rolf]

Ik hen de snelkoppeling eens goed bekeken en het ding zit best (te) slim in elkaar. Door een pennetje kan de slotplaat alleen op zijn plek springen als de koppeling helemaal goed aangedrukt is. Een beetje vuil, of een door benzine gezwollen rubber ringetje, kan goed sluiten al gauw moeilijk maken. KTM schrijft blijkbaar met reden bij iedere beurt een nieuw ringetje voor.
De snelkoppeling past met een oud ringetje behoorlijk stroef.