Greece rally

[Peterjs]

Erg leuk om te lezen! Goed bezig geweest zeg.

[GezwindeSpoed]

Dag 5 (L1 3km, SS 300km, L2 7km)

De marathon etappe begin makkelijk, 280km over wat snelle paden. Het eerste tankstation rij ik voorbij, want ik wil halverwege tanken. Maar de laatste km krijg ik het toch een beetje benauwd want het lijkt erop dat m’n voortank bijna leeg is en achter heb ik nog maar 2L. Ik rij een tijdje op met een vriendelijke en rustige Italiaan en vraag hem om achter me aan te rijden zodat ik niet alleen zonder benzine kom te staan. Vlak voor de tankstop komen we bij een rivier die we door zouden moeten, maar omdat het water modderig is en je dus niet de bodem kan zien, helaas heeft de orga besloten om een omleiding te maken.

Bij de tankstop blijkt dat ik nog 1.5L over heb, maar het brandstofverbruik is toch wel erg hoog. Ik denk een combinatie van bib mousse, veel zachter dan de 1.5bar waarmee ik normaal rij en het rijk lopen op hoogte in de bergen (tot wel 2000m). Met volle tanks rij ik verder over erg steile afdalingen het kost flink moeite en ik heb het gevoel op Exxon Valdez te zitten.

De achterkant voelt ook wat raar en insturen moet soms 2x. Ik draai de rebound voor 2 klikjes dicht wat lijkt te helpen. Dan hoor ik soms een metalig geluid uit de achtershock komen. Dit klinkt als toen die keer in Albanië mijn achtershock lek raakte. Het zal toch niet…..helaas de achterkant begint ook meer en meer te deinen.

Een hard enduro klim ligt voor ons, kompleet met rode lintjes. Met een man of 4 knallen we naar boven, zoeken het volgende lintje en rijden soms kruipend tussen de scherpe struiken door. Daarna volgt een zeer steile afdaling, ik doe dingen die ik met deze motor niet voor mogelijk hield. Ik ben trots op mezelf dat ik deze klim en afdaling haal als ik soms zie hoe ze met de lichte brommertjes aan het klooien zijn.

Bij een volgende klim raak ik het spoor bijster, door te kijken naar de volgende plaatjes bepaal ik grofweg de goede richting en vind een passende situatie. Hierna klopt het weer als vanouds. We volgen wat snelle paden maar moeten ineens links omhoog. Ik komt toch vrij makkelijk boven maar zie dan niet waar ik heen moet. Door de varens rij ik weer terug omlaag waar net andere deelnemers omhoog willen. Ik laat de motor iets achteruit rollen en met een aanloop kom ik weer netjes boven, nu zie ik dat we rechts hadden moeten aanhouden en vind de lintjes die het begin van het pad markeren. Het wordt een lange, zeer technische afdaling die over gaat in een wandelpad met veel scherpe bochten, afstapjes en natuurlijk stenen. Ik leid een groepje van 5 rijders en soms moeten we even zoeken naar het vervolg van het pad. We komen beneden aan waar een regengoot van wel 2m diep zich links naast het paadje bevindt. Dit maakt het best spannend om te rijden want er is geen ruimte voor fouten. Dan zie ik een opstapje van 2m, maar die geul zit nog steeds links van ons. Ik beeld me in hoe ik deze opstap neem en ga er vol voor. Ik kom netjes in balans boven. Later hoor en zie ik de foto van een onfortuinlijke Engelsman die zijn motor op z’n kop in de geul had liggen.Iets verderop glijdt mijn achterwiel richting de geul, ik het kost met flink wat kracht om het achterwiel weer op het paadjes krijgen. Zonder verdere avonturen rij ik moe en voldaan over de finish.

We rijden daarna naar onze camping wat een beetje oude griebus boel is. Veel oude mensen met hele bouwwerken om hun caravan heen om zoveel mogelijk schaduw te creëren. Samen met lange Bert bestellen we een pul bier en een bord spaghetti. Het is een heel groot bord vol, maar hij gaat helemaal naar binnen. Het bier smaakt ook uitstekend

7e, 7u58















https://youtu.be/uICVchGA3Lg

[GezwindeSpoed]

Dag 6 (L1 60km, SS 55km, L2 25km)

Het heeft vannacht veel geregend in de bergen, we kregen gisteren al te horen dat de route waarschijnlijk gaat veranderen. Het is erger dan verwacht en we kunnen het eerste berggebied helemaal niet in. 170 van de 230km worden geschrapt en er blijven er maar 55km over. Ik vind het erg jammer, maar als ik bij thuiskomst de beelden zien van dit gebied heb ik er alle begrip voor.

https://www.youtube.com/watch?v=ZBAXqYn4lYo

We rijden in colonne, 60km over het asfalt naar een punt op de route die nu onze start gaat worden. Vrij in het begin volgt een steile helling die net om een scherpe hoek begint. Ik kan natuurlijk niet de bocht maken én omhoog, dus laat de motor achteruit rollen, breng m’n ademhaling op orde en beeld me in hoe ik de helling op rij. Daarna geef ik gas en rij volgens het boekje heel netjes omhoog.
Mijn roadbook werkt niet meer dus ik moet met de hand draaien. Ik ben ook niet helemaal scherp en maak wat foutjes. Een aardige Griek op een CRF250 wijst me het goede pad. Later verteld hij me dat ik z’n 2e bril kapot heb geschoten met stenen onder m’n achterwiel vandaan. Ik bied hem mijn bril aan maar dat vind ie niet nodig, “It is all in the game”

Aan het einde van de special krijgen we eten en drinken van de locals. Het is een gezellige boel, maar ik heb geen voldaan gevoel na deze veel te korte dag. Ik loop m’n motor na, kom erachter dat de zekering van m’n stroomvoorziening eruit is, zet het achterwiel goed recht en de monteur vind een passende bout voor m’n linker achterdemper.

10e, 1u04










https://youtu.be/Lpfyzdmv6pQ

[GezwindeSpoed]

Dag 7 (L1 15km, SS 120km, L2 5km)

De laatste dag zal een kort rondje worden, met traditioneel wat meer enduro paadjes. Het blijkt makkelijk navigeren met veel snelle paden. Na 20km is de zekering van m’n roadbook weer kapot, dus met de hand draaien. Ook heb ik vandaag veel last van de lekke achterdemper, zeker op steile afdalingen met stenen waarbij de achterkant alle kanten op gaat.

Bijna boven in een skigebied rij ik fout, val om en motor slaat af…….starten doet ie niet meer ik hoor alleen de klik van het startrelais. Gelukkig krijg ik hem snel aan de praat door bergafwaarts aan te duwen. Daarna knal ik het laatste stukje naar boven. Hier gaan we via skipistes naar beneden, het is nog iets van 10km. Het is nu zaak de motor niet meer af te laten slaan, want zo makkelijk is het niet om hem aan te duwen op gladde hellingen met gras en stenen. Ik rij heel voorzichtig en probeer geen navigatie fouten te maken. Op gladde stenen glij ik onderuit, er ontsnappen wat vloeken. Gelukkig is het bergafwaarts en krijg ik m’n motor weer gestart op een wat opener stuk.

Dan kom ik bijna bij de laatste afdaling, dit is een downhill gemaakt door de plaatselijke mtb-ers. Ik zit aan de verkeerde kant van een goot, heel voorzichtig draai ik om zodat m’n motor blijft lopen. Dan vind ik het goede pad, met nog 500m te gaan naar het begin van de echte downhill begint m’n motor slecht te lopen en slaat uiteindelijk af. Accu is nu echt dood. Het is nog iets van 7km, dus wat er ook gebeurd, ik ga over die finish komen. Ik duw de motor 500m omhoog, drijfnat van het zweet en met m’n tong op m’n laarzen bereik ik het begin van de downhill. Zonder motor begin ik aan de pittige en zeer technische afdaling. Tijdens de breefing gisteren werd al gezegd dat het mooi is om dit zonder lopende motor te doen, het staat ook aangegeven in het road book en de plaatselijke Griekse rijder zei ook dat het sneller zou zijn. Veel keus heb ik niet. Sommige stukken loop ik naast m’n motor, zo steil en glad is het. Soms moet ik een klein stuk duwen, ik begin aan het einde van mijn Latijn te komen, maar heb nog genoeg motivatie om toch door te knokken. Dan komen 2 teamgenoten voorbij. Een hiervan had vanochtend startproblemen en heeft een starthulp in z’n rugzak meegenomen: held! Ik start de motor en deze loopt weer een paar km. Uiteindelijk kom ik met een grote grijns onderaan de berg aan op het asfalt. Nog 2km tot aan de finish. Ik sluit de starthulp permanent aan op de accu en rij met m’n zadel voor m’n borst geklemt de laatste km’s naar de finish. Het laatste stukje is onduidelijk en rij wat verkeerd, dan zie ik de finishboog. Onder luid gejuich van m’n teamgenoten kom ik kapot aan over de finish. Na 2 Red Bull en 10min zitten kom ik weer wat bij. Wat een gelukzalig gevoel, ik heb ondanks alles problemen, in een stuk, de finish gehaald.

Ik geef m’n zadel aan de orga en rij de 25km liaison zonder zadel met de starthulp aan de accu naar het bivouac. Hier krijgen we frikandel speciaal en friet. Met heel wat biertjes om het weg te spoelen voel ik de mens weer in mij terugkomen en gaat het stoere verhalen vertellen beginnen…..

16e, 3u57













https://youtu.be/Pp7xukD51Go